Tekirdağ Psikolog

Eşimde Mitomani olduğunu düşünüyorum kendim evliliğim sebebiyle akademisyenliği bırakmış Ziraat mühendisi ve İK uzmanıyım 8 yıllık evliliğim 18 yıllık beraberliğim var eşimle 2 çocuk annesi ve ev hanımıyım şuanda, önceden ailesiyle olan problemlerde çok önemsemesemde eşimin kendi hatalarını benim üstüme atmasıyla ilgili çok sorunlar yaşadım ve bunları aştım. Ortada konuşması veya bir sorunun kaynağı benmişim gibi izlenimiyle çok sorun yaşadım. Kendisi bunlara hep anlamayan insana ne anlatayım ne diyeyim ben böyleyim cevap veremiyorum seni mi savunayım gibi kılıflar bulsada son yıllarda benim yaptığım taktir edilecek şeyleri istisnasız kendi yapmış gibi anlatıyor davranıyor en basitinden kampanyalı aldığım yurtdışı biletinde bile ben 6 ay bilet kovaladım ben öyle yaptım ben böyle yaptım . Gittiğimiz ülkenin adından oteline kadar haberi yoktu . Benim aldığım şaşkınlık yaratan teknolojik aletleri kendi zevki olduğunu marka kıyafetlerin kendi tercihi olduğunu falan iddia etmesini anlayışla karşıladım ama ben bir bilet almak için bile 6 ay dil döküp uğraşırken sanki o yapmış gibi asla benim yaptığım iyi birşeyi taktir etmeyip anlatmıyor. Çocuğu okula bile götürmüyor her işi ben yapıyorum doktor işleri okul işleri yüzme spor aktiviteleri alışveriş market yemek giyim seyahat bebek bakımı temizlik vs . Bunları da anlıyorum yapmaktan rahatsız değilim ama beni okadar yok sayıyorki etrafımızda çevremize sanki herşeyi kendi yapıyormuş ben hiçbirşey yapmıyormuşum gibi davranıyor. Başta sorguladım iletişime de açıktır eşim ama millete karımı mı methetcem seni mi övim gibi gerekçelerle güya beni kıskandığı için olduğunu söylerek maskeledi bende inanmıştım ama artık okadar bariz örnekler varki şaşkınlıkla izliyorum bu beni yetersiz ve değersiz hissettirmesinden hoşlanmadığımı söylediğim halde bana öyle geldiğini iddia ediyor . Onu da anlamaya çalışıyorum ama artık aklım almıyor uçak biletinde bile yalan söylemezsin yada ufacık birşey de bile benim yaptığımı aldığımı söylemek zor olmamalı ben insanlara beni övsün benim karım öyle böyle desin istemiyorum ama sürekli benim hiçbirşey yapmadığımı iddia eder gibi tavırları rahatsız ediyor . Onun zorlaması sebebiyle işimi bıraktım aşk dedim cahildim dedim sonrasında çalışmama izin vermediği benden boşanmayı düşündüğü halde ben 10 yıllık emeğim ilk aşkım dedim kendimi kontrol ettim ama yıllar boyunca bütün çevremiz benim kendi yetersizlik ve beceriksizliğimden çalışmadığımı düşünmüş ya ben üniversiteyi dereceyle bitirmiş insanım hayatım boyunca övgü ve sevgiyle büyüdüm eşimde ailesi tarafından pek sevilmese de eğitimli okumuş bir insan pskilojik tramvalarını da anlıyorum ama bukadar yok sayılmak çok garip

rahatsız olduğum bi durum yaşıyorum ben. hayatımda olan olayları kafama çok takıyorum küçük önemsiz bi konu olsa bile birine verdiğim herhangi bi cevap tartışırken söylediklerim bunun gibi bi çok konuda kendimi düşünmekten alamıyorum kafamda saçma sapan senaryolar kuruyorum insanlarla konuşuyor gibi hayal kurarak olaylar yaşadığımı düşünüyorum bunları yaparken çok huzursuz kendimi çok gergin hissediyorum böyle kafamı taktığımı düşünüp bi iki dakika rahatladıktan sonra istemsizce kendimi tekrar düşünürken buluyorum kendimi durduramıyorum bu sadece içimden değil bazen sesli olarak konuştuğum da oldu dışarda otururken aniden sesli konuşup hareketlerimle tepkiler veriyorum çok yüksek sesle olmasada bu durumu bi kaç kez yaşadım biraz internette araştırınca bu konu beni daha çok rahatsız etmeye başladı önceden her insan kafada kurar herkes kendi kendine konuşur diye düşünüyordum önemsemedim ama bu aralar çok huzursuz hissediyorum

Çocuğum 3.5 yaşında ve başka kardeşi yok. hemen hemen her istediği yapılıyor. bir çok oyuncağa sahip fakat evden dışarı çıktığımızda özellikle parkta, plajda, avm'de gözü ebeveynleri dışında herkesi herşeyi görüyor. Tüm çocukların ellerinden oyuncaklarını alıp kaçıyor, geri vermiyor. tabiki cocuk bu başka cocukta gordugu oyuncağı istemesi çok normal ama istemden evvel izin alması gerektiğini ancak diğer cocuk izin verirse bunun paylaşmak olduğunu sözlü olarak söylüyoruz ama bir türlü bizi dinlemiyor. Bunun dışında çok enerjik hic bir dakika yerinde durmuyor. evde koltuğa oturduktan 3 sn sonra kalkıp baska bır yere gecıyor 2 sn sonra yıne baska bı yerde. ancak telefon tablet vs aldığında duruyor. o da max yarım saat. sonra ondan da sıkılıp bırakıyor.

3 senedir kumar bağımlılığım mevcut sürekli oynadığım miktar artıyor sosyal yaşantım kalmadı birikimim tükendi oynamak için borç para bulma çabaları stres kaygı defalarca kendime söz verdim bir kaç hafta işe yaradı sadece artık kurtulmak istiyorum çok bunaldım elimde değil sanki başkası beni yönetiyor bir bir çevrem azaldı ailemle aram bozuldu çalışma hevesim kalmadı ne yapabilirim lütfen bir çare varsa ne o nasıl yapabilirim

Her insanın kendi zihninin derinliklerinde , bilinçli ve kontrolü ilerlediğinde bir çok sorusunun cevabını bulabilecegine inanıyorum. Ben o yolculugumda alternatif versiyonların ve ya kombinasyonların içerisinde kaybolduğumu ve karar verme mekanizmamın hassasiyetini anlayamadıgımı düşünüyorum. O yüzden bir psikolog eşlinde ilerlemem gereken bir dönemde oldugumu düşünüyorum.

Öfkemi kontrol edemiyorum birisiyle tartışırken kendimi ifade edemiyorum en ufak bir şeye sinir olunca bütün gün her şeye ve her kese sinir oluyorum bunu aşmak istiyorum fakat tek başıma aşamıyorum bazen neye sinirlendiği mi de anlayamıyorum ya da sonra düşündüğüm de aslında Çok da sinirlenmemi gerektirecek bir konu olmadığını fark ediyorum ama iş işten geçmiş oluyor

Kendimi her konuda yetersi hissediyorum. İyi bir evlat iyi bir sevgili iyi bir arkadaş olduğumu düşünmüyorum. Bazen yaptığım hareketlerin ve söylediğim sözlerin farkında olmuyorum. sürekli yatmak istiyorum bazen çok yemek yiyorum bazen de hiç yemiyorum. destek almak istiyorum öğrenciyim maddi durumum yok denecek kadar az ama bu durumdan kurtulmak istiyorum

Karamsar ilişkilerim var , insanlarla girdiğim her ortamda çok mutluyum yanlızken birine ihtiyaç duyuyor gibiyim hayatımda beni yoran biri var çıkarmayı da beceremiyorum vazgeçemiyorumda Yanlış gördüğüm zaman koşuyorum Etrafımdaki insanların beni kullandığını görüyorum ama gene de devam ediyorum yada yanlız kalmaktan korkuyorum gibi bir durum

Sorunlarını daha iyi çözebilen, küçük şeyleri gözünde büyütmeyen, huzurlu, mutlu bir insan olabilmeyi istiyorum. Son zamanlarda kendimi çok yorgun hissediyorum. Bazen sorunlar karşısında çaresiz ve çözüm bulma aşamasında kirlenen bir ruh haline büründüğümü düşünüyorum. Kendimi güvende ve iyi hissetmeye ihtiyacım var.

Merhaba, surekli atistiriyorum, tatli yeme ihtiyaci bana kilo aldiriyor. 2 defa diyetisyenler ile calistim ama 10 gunden fazla diyet yapamıyorum. Tatli yemenin onune geçmiyorum. Duygusal yeme oldugunu düşünüyorum. Yeme alışkanlıkları icin destek veren psikolog lardan teklif almak istiyorum